DZP TIME

En hier speciaal voor William* (dit is weer een ZIJ en deze keer heeft ze zelf om de naam gevraagd)(wel een ingewikkelde naam trouwens. De naam Bert gaat namelijk over Bert uit Mary Poppins en William gaat over William Spaaij en die William speelt weer Bert in Mary Poppins. Hoe zit het dan met deze Bert en William. AAAH, TE VEEL DENKWERK!) een nieuwe blog, zonder dat ik nu enig idee heb waar ik over ga praten!

Hebben jullie het al gezien? Het is me gelukt, ik heb een teller op mijn blog gekregen! Eindelijk na al die tijd is het me gelukt. Dus nu heb ik weer een punt op mijn DZP voltooid!
Weten jullie wat ik ga doen met deze blog? Werken aan nog een punt van mijn DZP!

Als ik een zonnestraal zou plukken
Dan zou je boos zijn
Want je brandde je vingers

Als ik jou mijn enige euro zou geven
Dan gooide je het weg
Want het was te weinig voor jou

Als ik hielp met opstaan
Dan duwde je mijn hand weg
Want anders was het slecht voor je imago

Als ik jou grootste droom liet uitkomen
Dan keek je me alleen raar aan
Want dat was niet normaal

Als ik je liet liggen
Dan zette je iedereen tegen me op
Want ik was onbehulpzaam

Als ik goed na zou denken
Dan wist ik dat ik beter kon krijgen
Maar toch hou ik van jou

Wat origineel, een gedicht. Maar wel weer 1 punt verder en ik weet weer iets meer. Ik kan geen gedichten schrijven (zoals je ziet)

*William heet -of course- geen William. Maar jullie weten nu wel waarom

WAT MUZIEK WEL NIET MET JE KAN DOEN

Al vele blogjes heb ik geschreven over muziek in alle soorten. Musicals het meeste, maar als je in het blogarchief (wat klinkt dat bijzonder zeg) kijkt zul je omkomen in de muziek in alle maten en vormen. Weten jullie waarom? Omdat muziek voor mij heel belangrijk is. Hoe moest ik mijn huiswerken maken, jullie extra levenslessen geven, mijn eigen persoonlijkheid moeten ontdekken, inspiratie moeten krijgen voor mijn verhalen of gewoon even moeten genieten, zonder muziek? Nou het antwoord is heel makkelijk te vinden, dat is gewoon onmogelijk!
Die inspiratie kan ik blijkbaar ook wel vinden door naar het huis hiernaast te stappen (echt, het lag niet aan die CD maar het huis van Bert (ik zoek trouwens nog een schuilnaam voor de zus van Bert. Misschien moet ik een nieuwe talentenjacht starten genaamd ‘so you think you can make a schuilnaam’ C:) sinds ik er ben geweest gewoon 4 blogjes en gisteren was ik er weer geweest en weer een bom van inspiratie in mijn hoofd) en misschien door boeken te lezen. Maar dan blijft de vraag wel hoe ik dit zou kunnen typen (als ik schrijf staat er ALTIJD muziek op).
Voor mij is muziek dus een van de voornaamste levensbehoeftes. Misschien zou muziek bij mij nog wel voor eten gaan. Muziek is gewoon ALLES.
En zo heb ik dus even uitgelegd wat de reden is dat er zo veel over muziek op mijn blog staat en zit er misschien nog les van mijn snelcursus inbegrepen

Nog even 2 leuke dingen om te vermelden:
- Ik begin echt te geloven dat ik blogjes kan schrijven. Er zijn nu al een hoop mensen zeggen dat ik het kan. Nu zelfs al 2 in 2 dagen!
- De pastor die mijn moeder een paar jaar geleden heeft getrouwd (heel lang verhaal) stuurde een brief en vertelde dat hij 2700 kilometer of zo had gelopen naar Spanje. HELEMAAL ALLEEN LOPEN. Hoe vinden jullie dat? Das pas stoer!

EEN AFSTANDSBEDIENINGS-LOOS LEVEN

Had het leven maar een afstandsbediening. De zelfde als een Dvd-speler heeft en waar je het leven even mee op pauze kunt zetten of even terug laten spoelen. Dan pak je gewoon even je afstandsbediening uit je zak zodat je het leven op pauze kan zetten. Als je dan goed hebt nagedacht hoe je iets veel beter kunt aanpakken, pak je die afstandsbediening weer en spoel je het leven terug, zodat je het allemaal weer overnieuw kunt doen. Of je kunt een vervelend moment gewoon even doorspoelen, zodat je het niet hoeft mee te maken. Ook al weet ik niet hoe je zo’n vervelend moment aan moet zijn komen en zou ik liever alles even willen terug spoelen

Was het leven maar een filmset. Dan mocht je momenten duizenden keren over doen, tot het eindelijk perfect ging en het foute moment zou door niemand gezien worden, alleen door jou zelf. Ook zou je een vervelende scene in je leven gewoon kunnen schrappen en verder gaan, zonder die scene er in te stoppen. Want het heeft toch geen meerwaarden in je leven, misschien juist minder waarden juist. De scene kan je als je wil ook gewoon ietsje draaien en zo maken, dat het voor jou goed gaat en er een mooie en gelukkige scene juist van maken.

Was het leven maar wat makkelijker. Dat je gewoon een afstandsbediening had of het een filmset was, dan zouden een hoop vervelende dingen niet zijn gebeurt. Dan was het leven misschien zelfs wel mooier en was iedereen gelukkiger. Maar jammer voor ons heeft het leven geen afstandsbediening en zal het er ook nooit één krijgen. Wij mensen moeten ons in het leven zelf redden en de vervelende scènes juist overwinnen en de confrontatie aangaan met ze, in plaats van ze ontlopen en het over te doen. Want je leeft nou eenmaal één keer en alles zul je nu moeten doen, zonder afstandsbediening…

Ik weet niet hoe dit in me op kwam. Het was gewoon een mooie tekst (vindt ik dan zelf) die aan kwam dwarrelen en ik even neer wilde zetten. Waarom deel ik het dan niet gewoon met jullie?

WAARSCHUWING! (verzonnen door 2 meisjes met te veel fantasie)

Ik heb een leraar op school die ik al sinds heel lang niet vertrouw. Nu ben ik er een tijd terug achter gekomen wat het is. Het is een virus. Een ernstig virus wat zich over de wereld aan het versprijden is en al op vele plekken in Nederland is gesignaleerd. Voor jullie nu een omschrijving om te zien of je zelf ook te maken hebt met dit ernstige virus in je omgeving.

Het SABA syndroom
Het saba syndroom houd in dat je geen emoties hebt of dat je ze niet kan tonen. Hier door wordt je zeer sadistisch en gemeen. Ook zul je mensen met het saba syndroom aan hun strakke en neutrale uiterlijk kunnen herkennen (bijv. strakke haren en strake pakken). Mensen met het saba syndroom hebben als doel het leven van niet-besmette mensen te vergallen of ze te doden. Maar het voornaamste, mensen besmetten met het saba syndroom.
Hoe besmetten mensen je met het saba syndroom?
De besmetting kan je vrij snel oplopen. De mensen met het saba syndroom zullen aardig proberen te zijn en te doen alsof ze wel emoties hebben. Ze zullen zo veel mogelijk tijd met je door willen brengen. Wat er precies gebeurt is dat hun stem je hypnotiseert en je zo wordt aangestoken met het saba syndroom.
Hoe merk je dat je bent besmet met het saba syndroom?
Je zult na een hele tijd met iemand met het saba syndroom hebben omgegaan merken dat je meer haat hebt dan normaal. Ook zul je je emoties niet meer kunnen voelen en daarom de haat uitdrukken, wat nog je enige emotie is. Na der hand zal je jezelf ook anders gaan kleden.
Is genezing mogelijk?
Afkicken van het saba syndroom is onmogelijk. Als je eenmaal bent besmet kom je er nooit meer van af. Er zijn mensen die doen alsof ze emoties hebben en zo hopen ze terug te krijgen maar die zullen hoge koorts krijgen en hum emoties nog minder kunnen besturen.
Wat is het doel van mensen met het saba syndroom?
Het doel van mensen met heb saba syndroom is om alle mensen die te slim zijn om besmet te worden, of anderen reden dat ze niet besmet worden, uit te roeien. Ze zullen onbewust mensen besmetten en als je merkt dat je besmet bent is het te laat. Het doel is een wereld met alleen saba syndroom mensen te hebben.
De eerste persoon met dit syndroom is nog in leven. Het is Phillipe Saba en bij hem heb je de meeste kans op besmetting. Ook kan hij in het niks verdwijnen. PAS OP VOOR DEZE MAN!

Hier een foto van de man:

SNEL CURSUS OM VAN JE LEVEN TE GENIETEN

Oke, dan weet ik dat ook weer. Als ik jullie iets beloof dan doe ik het juist niet. Ik wilde vaker gaan bloggen (wat haat ik dat woord, blog kan je toch geen werkwoord van maken? Maar hoe moet ik het dan noemen?) en dan heb ik al meer dan een week haast geen aandacht meer aan mijn blog besteed. Wat ben ik toch een slechte blogger (wrah! Nog erger dan een werkwoord!)
Maar ik heb er ook wel een geldige reden voor. Ik had echt een soort black out. Je kent het misschien wel, helemaal geen inspiratie en geen idee waar je nou over moet gaan zitten blèren. Dan heb je twee keuzes, een lul-blog maken die niemand interessant vindt of gewoon even dat ding met rust laten. Ik heb dus maar voor dat laatste gekozen. BUT I’M BACK!
Ik was gisteren bij Bert* (excuses voor die mannennaam en Mary Poppins naam, maar het was de best kloppende naam die in me op kwam ^^) en ze (of moet ik nu hij zeggen?) is een kunstenares. Nu weet ik niet kom aan de vele kunst die me inspiratie geeft of het gewoon het hypnotiserend van mezelf met de muziek van Mary Poppins, maar ik bruis weer van de inspi (ik denk eerlijk gezegd dat het dat laatste is. Maar dat eerste klinkt wel leuk dus we zeggen lekker dat het de eerste optie is).

Ik ga nu even leuk over Mary Poppins blaten, maar zou het begrijpelijk voor jullie houden. Want hebben jullie ooit de cast CD gehoord of gewoon de muziek? Het is misschien meer een gezellige musical, maar er zitten zoveel mooie boodschappen in! Even een paar voorbeeldjes voor jullie, en een cursus genieten van het leven zit er gratis en voor niks bij in gebrepen.

Al meteen merk je dat meneer Banks (de vader) een rijke man is die geld op de eerste plaats in zijn leven heeft staan. Zo door het verhaal heen leert hij dat genieten van een mooi leven met gezin veel meer waard is. En dat klopt toch? Wat heb je er aan om veel geld te verdienen voor je kinderen als je ze nooit ziet en de opvoeding laat gebeuren door een nanny? Dan wil je ze zien en ben je te laat want poets bam zijn ze al uit huis en hebben ze hun eigen stekkie. En je hebt ze nooit meegemaakt.

Nog een mooie is dat het om het innerlijk gaat en NIET om het uiterlijk. Ergens in het verhaal komen ze een zwerfster tegen die een soort van voddenbaal is en brood voor de vogeltjes verkoopt. Nu moet je kijken naar wat een mooi hard ze heeft en niet dat ze op straat leeft. Echt vele mensen zeggen dat innerlijk voor uiterlijk gaat. Maar geloven al die mensen daar wel echt in? Ik geloof het eerlijk gezegd niet zo. Een hele mooie scene, waar heel de zaal aan het janken is en even goed de waarheid vertelt.

En dan nog de meest duidelijke, alles kan als jij het laat gebeuren. Als jij iets niet doet zal het nooit gebeuren. Je kan wie A zegt moet ook B zeggen kan je ook wel veranderen in, wie geen A zegt zal nooit B zeggen. Zal je iets willen, moet je wel je dromen na jagen en er alles aan doen om ze te laten vervullen. De meeste mensen zijn dit geloof ik vergeten door die verschrikkelijke zin ‘dromen zijn bedog.’ Ja, als je droomt dat je vleugels hebt dan geef ik meneer Marco Borsato weer gelijk. Maar stel jou grootste droom is dat je later in een film gaat spelen. Dan moet je acteer lessen nemen en als je denkt dat je er klaar voor bent je in gaan schrijven voor castings. Het zal echt niet gebeuren als je op de bank blijft wachten, geloof me maar hoor. Dus een geweldige boodschap! (hè, meteen een goed levensmotto geloof ik. Heb ik vandaag aan mijn DZP gewerkt).

Nou, en wat zeg je nu over musicals hè? (en phoe zeg, weer zo'n lange blog. Ik moet echt even dimmen en mijn inspiratie versprijden)

* Bert heet geen Bert en is zelf een vrouwlijk persoontje, maar ik ben nog steeds gek op schuilnamen. SORRY BERT VOOR JE GEKKE SCHUILNAAM!

ANGELINA BALLERINA IS ZO STOER!

Ooh, ooh. Had ik jullie belooft meer te gaan bloggen, houdt ik me er niet aan. Ik had het de afgelope tijd heel erg druk gewoon. Heb morgen een balletvoorstelling, was jarig, ging uit eten voor mijn verjaardag, school en drukdrukdruk. Ja, een goede blogger blogt in zijn overige tijd, maar vergeef het me.
Ik heb inderdaad trouwens morgen een balletoptreden. Vandaag generale gehad en ik geef toe, het gaat echt heel goed. Wij zijn muisjes van angelina ballerina. Ik weet niet of jullie dat kennen. Het gaat over een dansgroep die bestaat uit allemaal kleine, lieve muisjes (als je benieuwd bent kan je zoeken op youtube of ’s ochtends zappeling kijken). Wij doen die na, met het verhaal dat de muisjes een balletvoorstelling hebben. Geweldig hè?Dus ik loop heel de dag in een roze tutu, een paarse staart en leuke paarse muizenoortjes. Kunnen jullie het voorstellen?
Het is trouwens geïnspireerd op ‘angelina’s star peformance,’ een balletvoorstelling van het Engels nationaal ballet. Kijk maar.

Ik heb echt zo veel respect voor die mensen! Dat dansen is al een kunst op zich, maar dan met zo’n reuze pak aan en een kop op je hoofd waar je bijna niks door heen ziet. Je zweet je toch dood in zo’n pak lijkt mij? Dat zou ik dan NOOIT willen. Maar toch, nogmaals, heel veel respect voor die mensjes.

Oja, even vergeten te melden. Ik ga de komende tijd eens even lekker klooien met mijn blog en een hele nieuwe look toevoegen. Dan weten jullie dat maar alvast ^^

I'm myself! And than?

Wat zijn die Duitsers toch raar! Ze kunnen niet lachen om grapjes (doe dan alsof), spreken met Pia alsof ze elk moment in aanbidding kunnen gaan knielen voor haar. Hun taal is echt veel te grgrkrgrkregrg-achtig en is een echte zwijnentaal. In anderen woorden, Duits is een hele makkelijke taal maar echt VERSCHRIKKELIJK

Ik wilde dit filmpje kijken omdat Pia Douwes er in zingt (ik vindt Pia echt GEWELDIG, zelfs geweldiger dan Jelka, echt mijn grote voorbeeld) en ik dat liedje best wel gezellig en leuk vindt klinken. Wist ik veel dat er eerst nog een heel zanik interview vooraf kwam. Het is trouwens wel grappig, als je de stem kent van Pia kan je heel goed horen dat ze dingen zoals ‘goodbye England, bonjour mon douce France’ het Duitse accent haar opeens verlaat (gelukkig.)

Maar even niet Pia Douwes of musicals, daar wilde ik mijn blog helemaal niet over schrijven ditmaal. Ik wilde jullie het geweldige nieuws vertellen dat ik eindelijk 101 dingen heb op mijn DZP! Ja dat verdient wel een applausje *buigt voor haar applaudisserende blog lezers (heb ik die wel?)* en dan al meteen één punt volbracht, namelijk het punt dat ik 101 dingen moest bedenken.
Maar nu ik mijn DZP af heb kan ik maar beter meteen beginnen. Ik ben druk op zoek naar mooie positieve punten van mezelf (76 van mijn DZP) en ik vond dat ik van elk wel 1 vandaag moest hebben.
Ik ben een onzeker meisje en misschien soms ook wel een pessimist, dus een hele opgave was dat voor mij. Ik heb een tijdje na moeten denken en ben uiteindelijk wel op 1 punt gekomen. Ik ben mezelf. Dat klinkt misschien heel raar als een positief punt, maar is het wel. Ik heb nooit als een soort schaap achter iemand aan moeten lopen omdat ik dacht dat ik dan stoer was. Ik draag niet alleen grijs, zwart en wit, neem niet mijn halve toilettas mee naar school, heb mijn eigen muzieksmaak, heb misschien wat rare vrienden, heb niet 100000 vrienden op hyves die ik nog niet eens ken, heb niet veel R&R op hyves, heb mijn eigen humor, ben niet ontmaagd en als jullie het willen weten geen eens ontgroend. But what happens?
Ik draag misschien wel eens iets raars en draag kleurtjes, ik vindt het NIET stoer om op school je mascara in de klas te showen, musicalmuziek vindt ik geweldig, ik ben zelf misschien ook wel een tikkeltje raar, vindt 200 vrienden al veel, ik ben al blij met 5 R&R, heb verschrikkelijke droge humor, en de rest denk ik nog niet eens over na.
Het lijkt me allemaal zo vermoeiend om steeds iemand na te doen en je eigen ware aard steeds te moeten verbergen. Dan ben ik liever mezelf en niet populair in de klas.
Dus mijn positieve punt: IK HEB EEN EIGEN IDENTITEIT!

dansen op de tramrails met konijnenman

Ik ga nogmaals mijn excuses aan jullie aanbieden dat ik zo weinig heb geschreven, een week geleden is het alweer. Ik zal jullie beloven dat ik deze week minimaal 3 keer zal gaan schrijven, goed?
Geen vorderingen met mijn DZP, ik ben alleen op de 73 geraakt, nu nog maar 37! Nog geen punten voltooid. Maar als jullie me er mee willen helpen, ik zoek nog zo’n teller. Jullie weten misschien wel wat ik bedoel. Zo’n teller die de bezoekjes op je blog telt en laat zien. Heb er al 2 geprobeerd, maar beide doen het niet. Dus als jullie iets weten, zet het dan met stappenplan neer bij de reacties of zo. Bij voorbaard dank (wat een nette taal zeg!)

Ik ben zaterdag wezen kanoën op de Lesse (das ergens in België) met een grote groep jongeren. Dat is zo vermoeiend! Om 6 uur moet je dan opstaan en om 7 uur bij het ‘jeugdhonk’ zijn. Ik geef toe, al meteen een hoop lol. Een leiding vroeg of Casey* een CD voor in zijn auto tijdens de rit van zo’n 2/3 uur wilde uitzoeken. Dus wij druk tussen de Cd’tjes zoeken, komen we een CD met kinderliedjes tegen. Wij zaten toch niet in zijn auto, dus waarom ook niet die CD? Netjes hadden we den CD afgegeven en toen we even later de auto in wilde stappen bleven we nog even voor zijn auto wachten. Luid hoorde we ‘voor en achter, onder boven, God is altijd bij je’ uit de auto komen. Die leiding stapt zijn auto uit op blote voeten en gaat en achterlijk vreugde dansje op de tram baan doen! Tja, ik kwam er toen wel achter dat ik met een stel debielen opgezadeld zat.
We waren eindelijk bij het adventure park aangekomen, na een lange reis en we bleven even in de auto zitten omdat het zo koud was. Staat er voor ons een man met reuze voortanden! Echt, verschrikkelijk. Meteen smeerde we hem de naam konijnenman aan. Konijnenman ging ook kanoën en ging vlak voor ons. Nou, dan kom je niet meer bij van het lachen.
De kano tocht zelf was grappig. Ik zat met Casey in een kano en we waren echt super goed. We lagen zelfs een tijdje aan kop! En de twee watervallen hebben wel over gekanood zonder om te vallen. We waren wel na het kanoën kletsnat, dus onze reserve kleding kwam goed van pas.
De terugweg was trouwens ook heel erg dom. Iedereen was in slaap gedonderd in de auto, inclusief ik zelf. Wordt ik wakker, zitten we midden in hartje Brussel! De bestuurder van de auto was de weg kwijt geraakt, dus hebben we een rondje Brussel gemaakt. Hij viel daarnaast op de snelweg haast in slaap en bijna een ongeluk. We moesten blijven praten, anders viel hij in slaap.
Bij het ‘jeugdhonk’ als laatste terug gekomen hebben we nog anderhalf uur op het eten moeten wachten (tot half 9) dus dat was hongerlijden.
Bij elkaar wel een hele gezellige dag!

*Casey heet geen Casey maar omdat ik gek ben geworden op schuilnamen noem ik haar zo

MUSICAL AWARDS GALA 2010!

Vandaag voor een zinloos dagje naar school geweest. Die uurtjes met drie leerlingen (ik heb niet zo’n kleine klas maar de rest is op zeilkamp samen met de eerste klas) zelfs de leraren wisten niet wat we moesten gaan doen, terwijl leraren altijd wel weten wat je moet doen. Bijvoorbeeld, ‘ga vooruit werken!’ hoor je gewoon TE vaak.
Maar even over iets anders. Hebben jullie gisteren allemaal braafjes ook naar het musical awards gala 2010 gekeken? Ja, ja? Braaf, jullie hebben heel goed naar tante Sanne geluisterd (heb je niet gekeken, zeg maar van wel, dan leef je langer denk ik.) Ik stond echt verbaasd gisteren. Mary Poppins is wel 15 keer genomineerd, wat trouwens al een record is, maar heeft maar 5 awards in de wacht gesleept.
En wat dachten jullie van al die leuke optredens van volgend musical seizoen? Ik krijg al meteen zin om alle kaartjes in huis te halen hoor. Die kruimeltjes zijn zo schattig, gewoon om op te eten. Mary Poppins blijft geweldig. Cas en Iris (die kindjes) zijn echt supers, net als William en Noortje trouwens. Dan hadden we nog crazy shopping. Ik weet zeker dat ik er niet heen ga, helemaal niet mijn verhaal. Maar hoe Toni Neefs die dominee speelde GENIAAL. Ik heb zo erg dubbel gelegen van het lachen. Over lachen gesproken, spamalot. Die heeft alle humor in zich die er maar is, als er een musical award komt voor de musical met de meeste humor moet die hem zeker winnen. Soldaat van Oranje heeft mijn mond open laten vallen van verbazing. Loes Haverkort stond daar gewoon! Ik wist dan geweldige Oren (ja, dat is zijn naam. Zielig hè?) er in zou spelen, maar Loesje! Ik ben blij dat mijn moeder die kaartjes sowieso gaat financieren en ik niet ver weg woon van het theater zodat ik lekker vaak bij de artiesten uitgang kan staan.
Min puntje is trouwens de musical Volendam. Met liedjes zoals als de morgen is gekomen, paknou maar mijn hand en anderen Volendamse domme liedjes.
Even terug vallend op mijn tweede blog ooit. Jelka van Houten is ook in de prijzen gevallen! Ze heeft de award voor beste vrouwelijke bijrol in een grote musical gewonnen voor de rol van Venus in dromen zijn bedrog. Ik zat juichend op de bank toen ik haar naam hoorde. Op de achtergrond zag je haar zus Carice ook heel blij zitten, zo lief.
Ik had daarnaast ook momenten dat ik dacht, SANNE OOK! Die jurkjes die Chantal Jansen droeg voor petticoat. Nou lijkt me dat ook geen leuke musical, maar ik ben verliefd op haar schattige roze jurkjes. Misschien een idee, leren naaien en dan een van die jurkjes naaien. Ook ben ik helemaal verliefd op de pruik van Scaramouche uit we will rock you. Ik zou hem nooit dragen, maar hij is zo geweldig! Dus nogmaals, SANNE OOK!
Heb je het niet gezien of wil je het nog eens zien? http://www.uitzendinggemist.nl/index.php/afleveringaflID=11048765&md5=bb1a3fc2b2a643fd32a797f2b46b89c2 klik en daarna naar musical awards gala 2007 en dan klikken op 2010. Uitzending bekijken en VOILA!

CDA water, het zuiverste water ter wereld!

Ik ben geschokt. Nog maar net begonnen met mijn blog en nu al heb ik vele dagen jullie in de steek gelaten. Nu heb ik ook niet veel inspiratie gehad de laatste paar dagen en de computer was sommige dagen niet tot mijn beschikking.
Maar gisteren heb ik eindelijk wat boeiends meegemaakt, dus ik kan eindelijk mijn blogje gaan schrijven. Ik ben gisteren namelijk naar de EO jongerendag geweest. Het was al mijn derde keer, dus ik ben er inmiddels wel een beetje ingeburgerd. Misschien worden jullie wat afgeschrikt door het woord EO (evangelische omroep) maar saai en oubollig is het totaal niet!

Je kan tenminste niet zeggen dat dit saai is hoor. Dit is nog een nogal tam liedje (geloof ik) maar er staat nog niet zo veel online na die paar uurtjes. Ben zelfs verbaasd dat er IETS online staat.
Maar als ik je nog niet heb overtuigd en je het nog steeds dood saai vindt kan je ook gewoon buiten wat rond slenteren. Het staat daar echt bom vol met kraampjes waar je gratis dingen kon doen of van die spulletjes kunt weg gappen. De meest bizarre dingen waren het wel, kan ik zeggen. Bij het CDA kreeg je een flesje water, lipgloss, een rolletje pepermunt en stond er zo’n persoon in een pak (zo’n Mickey Mouse pak ding dat je in disneyland kunt zien) van Balkenende! Daar konden mensen dan mee op de foto gaan of zo. Echt heel zielig….. De ChristenUnie is trouwens geen haar beter hoor. Daar kon je nog meer rollen pepermunt pakken, zonnebloemzaadjes en een racespel tegen Rouwvoet (dat was de computer zelf) spelen. Politieke partijen zijn gewoon om bang van te worden. Bij anderen kraampjes kon je plastic embryo’s, kauwgom van de politie, lichtarmbandjes of foto’s laten maken. Het vervelende van rondslenteren was wel dat er politieke partijen aan het debatteren waren en het gewoon gloeiend heet was.
Ik heb trouwens ook Alice* ontmoet. Een vriendin die ik al 2 jaar via internet ken maar de ontmoeting niet lukte. En ik had geluk, ze was geen opa van 75 jaar! Samen met een vriendin van haar hebben we wat rond gedwarreld en veel lol gehad. Het geweldigste is nog wel dat ik haar in de zomervakantie weer ga zien!
Een foto van ons drieën volgt nog, maar de foto wil maar niet naar me verstuurd worden. Dus die hebben jullie tegoed van me!

*Alice heet geen Alice maar ik noem haar zo zodat privégegevens niet vrij komen